Ο Βαγγέλης, ο Στάθης, ο έτερος Βαγγέλης και ο Στέλιος.
Οι τέσσερις τους είναι σήμερα η ASTIR X.

Ο Βαγγέλης και ο Στάθης Ξυγκώρος γεννήθηκαν στην Καλαμάτα. Από παιδιά μέσα στα αμπέλια, κάθε μέρα στο οινοποιείο της φαμίλιας που ξεκίνησε το 1930 να φτιάχνει κρασί. Πρώτα, ο παππούς Βαγγέλης. Μετά ο γιος του, ο Τάκης, ο πατέρας του Βαγγέλη και του Στάθη. Μια ολάκερη ζωή που ξεχειλίζει από αγάπη, μεράκι και αφοσίωση στους αμπελώνες, τους τρύγους, τις «μουστιές», τα κρασιά τους…

Τα παιδιά μεγάλωσαν, έγιναν άντρες, σπούδασαν, έφτιαξαν οικογένειες, ακολούθησαν το δρόμο του πατέρα τους και του παππού τους.

Ποτισμένοι από την οικογενειακή παράδοση, διψασμένοι, όμως, για καθετί φρέσκο, νέο.

Λατρεύουν τον τόπο τους. Μέσα από τα κρασιά τους προσπαθούν να αναδείξουν τις αξίες του, την ιστορία του, τον κόπο που απαιτεί η καλλιέργεια της Καλαματιανής γης και της Πελοποννήσου, αλλά και τα «δώρα» που επιστρέφει σε όσους την φροντίζουν.

Και όμως, τα έφερε έτσι η ζωή, που μεγάλωσαν από παιδιά μαζί. Τα καλοκαίρια πάντα μαζί, εκεί που «σαν το μέρος αυτό, δεν έχει». Μαζί στα μπάνια, μαζί στις αλάνες, μαζί να κλωτσάνε το πρώτο τους τόπι, μαζί να ανακαλύπτουν τον κόσμο, όλα τα έκαναν μαζί.

Έγιναν και αυτοί άνδρες, σπούδασαν, έφτιαξαν τις δικές τους οικογένειες.

 Οι 2 Βαγγέληδες, ο Στάθης και ο Στέλιος είχαν γνωριστεί στο ξεκίνημα του δρόμου τους μέσα στη δουλειά. Τότε ήταν μία σχέση εκτίμησης και συμπάθειας, τίποτε παραπάνω. 

 Μια τυχαία συνάντηση των τεσσάρων ένα βράδυ σε ένα αεροδρόμιο έμελλε να αλλάξει τη ζωή τους. Περιμένοντας να πετάξουν, είπαν να πιουνένα κρασί και να τα πούνε. Η παρέα, χωρίς να το γνωρίζει, είχε αρχίσει να γράφει την ιστορία της…

 Η απόφαση εκείνο το βράδυ πάρθηκε συνοπτικά, σαν να ήταν έτοιμη από καιρό: 

Οι Μακεδόνες της παρέας είπαν «ASTIR» γιατί έτσι έλεγαν το πρώτο μαγαζί του παππού Ξυγκώρου. Το ξένο X για να θυμίζει και στους τέσσερις το σημείο του χάρτη που δείχνει το θησαυρό της φιλίας τους.